වාන් පතුල් (කෙටි කතා සංග්‍රහය ) – ශ්‍යාම කුමාර මුණසිංහ
වාන් පතුල් (කෙටි කතා සංග්‍රහය ) – ශ්‍යාම කුමාර මුණසිංහ
පොතේ නම: වාන් පතුල් – කෙටි කතා සංග්‍රහය
කර්තෘ : ශ්‍යාම කුමාර මුණසිංහ
ප්‍රකාශක: සී. ස ගොඩගේ සහ සහෝදරයෝ
‘වාන් පතුල්’ පැළඳ පියවර මනින්නට ඔබත් එන්න…..
‘වාන් පතුල්’නම් කෙටි කතා එකතුවේ පෙරවදනෙහි, මහාචාර්ය ප්‍රණීත් අභයසුන්දර වැනි සිංහල භාෂාවේ වචන සමග මනාව හරඹකරන්නෙකු “මෙම කෙටි කතාවල භාෂා ශෛලීන් , සංවාද , පරිසර වර්ණනා ,සංකේත භාවිතය, අවස්ථා සිද්ධි නිරූපණය අගනේය” යනුවෙන් සටහනක් තැබූ පොතක් පිළිබඳව මා වැන්නෙකු තබන සටහනකින් කුමන පලක්දැයි සිතුනු නමුදු මෙය ලිවිය යුතුමයැයි සිතුනු හෙයින් මෙසේ සටහන් කරමි.
කෙටි කතා ලිවීම ලේසි කාර්යයක් නොවේ. මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ මහා විද්වතා පැවසූ පරිදි එය වෙනමම කලාවකි. වෙනමම රටාවකි. සැමදෙනාටම සාර්ථකව සිදු කළනොහැකි කාර්යයකි.
විශේෂයෙන්ම කාර්ය බහුල හදිසි ප්‍රතිකාර ඒකකයක සේවය කරමින් සිටින වෛද්‍යවරයෙකුට එය කිසිසේත්ම ලෙහෙසි කටයුත්තක් නොවේ. විශේෂයෙන්ම පරිහරණයට පොත පත සොයා ගැනීම දුෂ්කර, සිංහල සාහිත්‍යමය වටපිටාවක් නොමැති රටක සිට එය සිදුකිරීම තවත් දුෂ්කරය.
එහෙත් වෛද්‍ය ශ්‍යාම කුමාර මුණසිංහ ඒ සියළු බාධක අභිබවමින් ඉතා සාර්ථක කෙටි කතා නිර්මාණ එකතුවක් ‘වාන් පතුල්’නමින් එළි දක්වන්නට සමත්වී ඇත.
කෙටි කතා විවිධ ලෙස නිර්මාණය වීම සිදුවේ විටක එය අවසන් සිදුවීමෙන් පටන් ගෙන අපගේ උපකල්පන වලට ගැළපෙමින් මෙන්ම අභියෝග කරමින් ඉදිරියට ගලායයි. තවත් විටක එය ආරම්භයේ සිටම අවසානයේ කුමක් වේදැයි අපගේ කුතුහළය අවුස්සමින් නියමිත රටාවට ගලායයි. ඒ කිසිවකට අයත් නොවුනු,හුදු මනංකල්පිත අභව්‍යය සිදුවීම් එහෙන් මෙහෙන් ගලපා ලියවෙනා අධි තාත්වික රටාවද සමහර අවස්ථාවලදී කෙටිකතා තුලින් දැකිය හැක.
මෙම ‘වාන් පතුල්’කෘතිය නිර්මාණය වී ඇත්තේ ඉහත සඳහන් කල මුල් රටා දෙකට අනුව ලියවුනු කතා 10කින් යැයි කිව යුතුය.ඒ අතර අවසන් කතාව අනාගතය පිළිබඳ කතාවකි . නමුත් එහි සඳහන් කරන කිසිවක් අධිතාත්වික නොව ඉතාම නුදුරු ඉතිහාසයේදී අපට නැතත් අප දරුපරපුරට සජීවී ලෙසම අත්දැකීමට ලැබෙන බව නම් ඉතා පැහැදිළිය.එනිසා ම එය අධි තාත්වික ගණයට නොදැමීමට මම තීරණය කළෙමි. ඔබටද 2061 කියවා බලා තීරණය කිරීමට නිදහස ඇති බවද ප්‍රකාශ කරමි.
මෙහි සටහන් වී ඇති සියලු කතා හාත්පසින්ම එකිනෙකට වෙනස්ය. කිසිදු කතාවක කිසිදු සිදුවීමක අභව්‍ය බවක් නැත.
බොහෝ සිදුවීම් ඒ ආකාරයෙන්ම මනා චිත්ත රූප ගොඩනගන ආකාරයද අතිවිචිත්‍රය.
මේ කතා 10 අතරින් මා වඩාත්ම සිත් ගත් කතාව නම් කරන්නයැයි කිසිවකු පැවසුවේ නම් එය කිසිදු විවාදයකින් තොරව මේඛලා බව නම් පැහැදිළිව කියමි. එහි සඳහන් වී ඇති මග හැරුණු ලියුම් මිටියේ තිබූ එම විශේෂිත වූ ලියුම පිළිබඳ සඳහන් වන කොටස කියවීමේදී සිතට ඇතුළු වූ ඒ සංවේගය ඇසට නැගි කඳුලක් ව දෙනෙත බොඳ කල බව නම් අතිශයෝක්තියක් නොවේ. ස්වල්පයකට දෙවන කතාවට නොගොස් නැවතත් මේඛලා මුල සිට තැනින් තැන කියවීමි. අනේ මේ ඇත්තක්ද ? මම මගෙන්ම ඇසීමි. කතාවක් විතරක් වෙන්නැති මම ම සිතාගතිමි. ඇත්ත නැත්ත දන්නේ රචකයා ම පමණි.
එයින් පසු වඩාත් ම සිත් ගත් කතාව ‘දඬුවම ‘නමින් නම් කර තිබූ අවසානය හරියටම නොදන්නා කතා පුවතයි. එය මවනා චිත්ත රූප ඉතාම ආකර්ෂණීයව අප ජේදයෙන් ජේදයට ඉදිරියට ගෙන යන ලෙසින් ඉතාම සාර්ථකව සිදු කිරීමට ඔහු සමත්ව ඇත. එය මෙ අතර ඇති කෙටිම කතාව වුවද එය තුළ ගොඩ නගා ඇති කතා පුවත අවසන සුනෙත් චිත්‍රයේ හිමිකාරිය තමාට හිමි කරගත්තාද එම කතාව තවත් පාසල් ප්‍රේමයක්ම පමණක් වීද මා සිත තුළ ඉතිරි වූ පැණයකි. (එනිසාම මම අවසානය නොදන්නා කතාවක් යැයි එයට පැවසීමට සිතුවෙමි.) එවැනි සිතුවිල්ලක් ඉතුරු කරන්නට සමත්වීමම මෙය මට දැනුනු හැඟුනු කතාවක් බව කීමට හොඳම සහතිකයකි.
ඒ අතර ‘නිසරු’නම් කතාව තුළින් දරුවන් නැති කළ සමාජයේ ගැරුහීමට අපවාදයට ලක්වන කාන්තාව පිළිබඳ ඉතා මනාව පෙන්නුම් කරන දෙබස් කීපයක් ඇත.ඒවා හිත පතුළටම කාවදින ලෙස ලියා ඇත්තේ මෙවන් අත්දැකීමකට මුහුණ දී මෙවැනි සායනයක කල් ගෙවා ඇති සියල්ලන්ටම මේ මගේ කතාව නොවේදැයි සිතෙන අයුරිනි. එහි ඇති සිදුවීම් සියල්ල ඉතා තාත්විකව දැනෙන ලෙස ගොඩ නගා ගනිමින් අවසානය තෙක් පාඨකයා රඳවා තබාගන්නා ලෙස ලියැවී ඇති ආකරය විශිෂ්ඨය. මෙය වඳ යැයි ලේබල් වී සිටි කාන්තාවක් වටා ගෙතී ඇති සිදුවිය හැකි,සිදුවී ඇති නමුත් කිසිකලෙක මතුවී නොඑන,වෙනත් තැනකදී මට ඇස නොගැසුනු වෙනස්ම කතාන්දරයකි නැතහොත් නිමිත්තකි. ඒ නිසාම එය කියවා බලන්නට ඔබට ඇරයුම් කරමි.
වාන් පතුල් කතාව කියවීමේදී යම් තරමෙකට වාර්තාමය ස්වරූපයක් ඇතැයි සිතිය හැක. එහෙත් එහි විස්තර කරන කිසි දින දැක නැති අප්පච්චීත් ඒ අප්පච්චීගේ හැසිරිම් රටාව මෙන්ම සිතන පතන ආකාරය ඒ වචන තුළ මනාව කැටිකර ඇත. එසේම ඒ වට පිටාව ගොවිපළේ ස්වාභාවය පිළිබඳ සිත තුළ සිතුවමක් නිර්මාණය කිරීමට ඔහු ගත් උත්සාහය සාර්ථක වී ඇතැයි මට සිතේ.
අතීත කතා ලිවීම පහසුය. අනාගතය ගැන මනංකල්පිත සිදුවීම් ගැන ආතර් සී ක්ලාක් ට ලිවිය හැකි වුවද ඒ පිළිබඳ උපකල්පනය කරමින් කතාවක් ගොඩ නැගීම අපහසුය. විසිවන සියවසේ සිටි අප්පච්චීත් 2061 සිටින අප්පච්චීත් ගළපා කතා අංග දෙකක් තුළින් අප වෙත සාර්ථකව ගෙන ඒමට ඔහු සමත්වී ඇත.
මෙහි මා සිත්ගත් අනෙක් කරුණ නම් දුෂ්කර වියළි කලාපයේ ගුරු පැහැ පරිසරය හරහා තම අප්පච්චී සොයා යන හෝ එසේ ගොස් තම අපේක්ෂා ඉටු නොවූ නිසාවෙන් පැමිණෙන තරුණ ගැටවරයෙකුගේ රූපය සහිත ව මංගලා දිසානායක විසින් නිර්මාණය කර ඇති පිටකවරයයි. (පොතක පිටකවරය ද වැදගත් යැයි මා සිතමි. නමුත් පොත ඇතුළත සාර්ථක නොවූවානම් මම මේ පිලිබඳ කතා නොකරමි එසේම මේ පිට කවරය කියන්නේ කවර කතාවක් ගැන දැයි පොත කියවා සොයා ගන්නට ඇරයුම් කරමි)
ගොඩගේ පොතක් ලෙස එළි දකිනා වෛද්‍ය ශ්‍යාම කුමාරගේ වාන් පතුල් කෙටි කතා එකතුව පොත් කියවන්නෙකු විසින් තම පොත් එකතුවට එකතු කරගතයුතුම පොතක් බව නම් කිව යුතුමය.
මහා ගත්කතුවර මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ පැවසූ පරිදිම නිවැරදි කතා නිමිත්ත තෝරා ගෙන එය නියමිත කාල පරාස මත තබා තම මනස නැත හොත් උපකල්පන කෝව මත දමා නැවත නැවත උණු කරමින් තමාට රිසි අච්චුවට දමා පරීක්‍ෂා කොට නැවත නැවතත් උණුකර හොඳම දේ කතා 10 ක් ලෙසින් වාන් පතුල් ලෙස එළිදක්වන්නට වෛද්‍ය ශ්‍යාම කුමාර මුණසිංහ සමත්වී ඇත.
ඔහු තම වාන් පතුල් සෑදුනු හැටි නම් සටහනේ සඳහන් කර ඇති පරිදි ගී ද මෝපසාංගේ කතා රටාවට ආකර්ෂණය වී කෙටි කතා කලාවට සිත ගිය බැව් පැවසූ ලෙසම ඒ රටාවෙහි අභාෂය ඉතා හොඳින්ම ලබා ඇති බවද කිව යුතුමය.
(මරදාන ගොඩගේ පොත් මැදුරෙන් සහ
එහි online සේවය
( WhatsApp 0094777168493 ) හරහා ඔබට මෙම කෘතිය ලබාගත හැක.
මනෝරි ගමගේ
